سخـتـــ استـــ حــرفـتــــ را نــفهمنـــد ،
سخـتـــ تـــر ایــن استـــ کـ ه حــرفـتـــ را اشتــبـاهــی بــفهمنــد ،
حــالا میـفهمـم، کـ ه خــدا چـ ه زجـری میـکشــد
وقـتـــی ایــن هـمـ ه آدم حــرفـش را کـ ه نــفهمیــده انــد هیــچ ،
اشتـباهــی هــم فـهمیــده انــد